9. همۀ آنها بر شخص فهیم، روشن استو در چشم یابندگان معرفت، درست.
10. رهنمود مرا به جای نقره اختیار کنید،و دانش را بیش از طلای ناب.
11. زیرا حکمت از یاقوت ارزشمندتر است،و تمامی نفایس را با آن سَرِ برابری نیست.
12. «من که حکمتم، با هوشمندی همخانهامو از دانش و دوراندیشی برخوردارم.
13. ترس خداوند، نفرت از بدی است؛من از کبر و غرور، راه بدو زبان منحرف نفرت دارم.
14. مشورت و خردمندی از آنِ من است،من فهم و قوّت را در اختیار دارم.
15. به مدد من پادشاهان پادشاهی میکنندو حاکمان به عدالت حکم مینمایند.
16. به واسطۀ من، فرمانروایان حکم میرانند،و نیز شریفان و جملۀ داورانِ عادل.
17. آنان را که دوستم دارند، دوست میدارم،و آنان که مرا به جِدّ بجویند، مییابند.
18. دولت و جلال با من است،توانگریِ پایدار و عدالت.
19. میوۀ من از طلا نیکوتر است، از طلای ناب،و محصول من بِه از نقرۀ اعلاست.
20. در طریق پارسایی میخرامم،و در راههای عدالت گام میزنم.
21. به دوستدارانم، توانگری به میراث میبخشمو خزاینشان را مملو میسازم.
22. «خداوند مرا در آغازِ راه خویش تولد بخشید،پیش از کارهای خود در زمانهای قدیم.
23. من از ازل شکل گرفتم،در ابتدا، پیش از آغاز جهان.
24. آنگاه که هنوز ژرفاها نبود، من زاده شدم،زمانی که هیچ چشمۀ پرآبی وجود نداشت؛
25. پیش از آنکه کوهها بر پا شوند،پیش از تپهها، من زاده شدم؛
26. پیش از آنکه زمین و دشتها را بیافریندیا ذرهای از غبار جهان را.
27. آنگاه که آسمانها را استوار ساختو افق را بر سطح ژرفا نشان گذاشت، من آنجا بودم؛
28. آنگاه که ابرها را در بالا برنشانیدو چشمههای ژرفا را استوار ساخت؛