22. آنها جان تو را حیات خواهند بخشیدو زینت‌بخش گردن تو خواهند بود.
23. آنگاه در امنیت راه خواهی پیمودو پایت نخواهد لغزید.
24. چون به خواب روی ترسان نخواهی بودو چون بیارامی، خوابت شیرین خواهد بود.
25. از بلایِ ناگهان بیم نخواهی داشتو نه از هلاکتِ شریران، چون واقع شود.
26. زیرا خداوند، مایۀ اطمینان تو خواهد بودو او پایت را از دام نگاه خواهد داشت.
27. احسان را از مستحق آن دریغ مکن،آنگاه که انجامش در توانِ دست توست.