6. فقیر بودن با راستی،بِه از ثروتمند شدن با کج‌رَوی.
7. فهیم است پسری که به رهنمود گوش می‌سپارد،اما رفیق عیاشان مایۀ ننگ پدر خویش است.
8. هر که ثروت خویش با بهرۀ گزاف بیفزاید،آن را برای کسی می‌اندوزد که با بینوایان گشاده‌دست است!
9. آن که از گوش فرا دادن به شریعت سر باز زند،حتی دعایش کراهت‌آور است.
10. آن که صالحان را به راه بد منحرف سازد،در چاهی که خود کنده است خواهد افتاد،اما راستان را میراث نیکو خواهد بود.
11. ثروتمند، در نظر خویش حکیم می‌نماید،اما بینوای خردمند مشت او را باز می‌کند.
12. شادمانی پارسایان، فخری عظیم به بار می‌آورد؛اما چون شریران به پا می‌خیزند، مردم خود را پنهان می‌کنند.
13. هر که نافرمانیهای خود را بپوشاند، کامیاب نخواهد شد،اما هر که آنها را اعتراف کند و ترک نماید، رحمت خواهد یافت.
14. خوشا به حال کسی که همواره {از خداوند} می‌ترسد،اما آن که دل خود را سخت سازد، به بلا گرفتار خواهد شد.
15. شیرِ غرّان و خرسِ مهاجم است،حاکم شریر بر ملت بینوا.
16. حاکم بی‌فهم، استاد ظلم است،اما آن که از سود نامشروع نفرت کند، عمر خویش دراز خواهد ساخت.