1. بر مردانِ شریر حسد مبر،و مشتاق همنشینی با آنها مباش؛
2. چه، دلهایشان در اندیشۀ خشونت استو لبهایشان از آزار سخن میگوید.
3. حکمت است که خانه را بنا میکند،و فهم است که آن را مستحکم میسازد؛
4. دانش غرفههایش را میآکَنَد،از اموال گرانبها و نفایس.
5. مرد حکیم را نیرویی عظیم است،و مرد دانا قدرت را میافزاید؛
6. با تدبیرهای نیکو میتوان به جنگ رفت،و با مشاوران بسیار میتوان پیروز شد.
7. دست نادان به حکمت نمیرسد؛در مجلس بزرگان، او را چیزی برای گفتن نیست.
8. آن که بدی در سر میپروراند،دسیسهگر شناخته خواهد شد.
9. تدبیر جاهلانه گناه است،مردمان از تمسخرگر کراهت دارند.
10. اگر در روز فاجعه سستی کردی،چه اندک قدرتی داری!
11. آنان را که به سوی مرگ برده میشوند، برهان؛آنان را که افتان و خیزان برای کشته شدن میروند، بازدار.
12. اگر گویی: «ولی این را نمیدانستیم»،آیا او که آزمایندۀ دلها است، آن را درنمییابد؟آیا دیدبانِ جان تو نمیداند؟آیا او به هر کس بر حسب کارهایش جزا نخواهد داد؟