2. شوقِ بدونِ معرفت نیکو نیست؛آن که می‌شتابد، راه به خطا می‌رود.
3. حماقت خودِ انسان زندگی‌اش را تباه می‌سازد،اما دل او بر خداوند خشم می‌گیرد!
4. ثروت بر دوستانِ شخص بسی می‌افزاید،اما دوست مرد بینوا او را رها می‌کند.
5. شاهد دروغگو بی‌سزا نمی‌ماند،آن که دروغ می‌بافد، نخواهد رَست.
6. بسیاری نزد نجبا چاپلوسی می‌کنند،همه خواهان دوستی با شخص بخشنده‌اند.
7. بستگان فقیر، همگی از او نفرت می‌کنند،چقدر بیشتر، دوستانش از وی دوری می‌جویند!التماس‌کنان از پی‌شان می‌دود،اما نیستند.
8. خریدارِ عقل، جان خود را دوست می‌دارد؛پاسدارِ فهم، به گنج دست می‌یابد.
9. شاهد دروغگو بی‌سزا نمی‌ماند،آن که دروغ می‌بافد، هلاک خواهد شد.
10. نادان را زندگی مجلل نمی‌شاید،بسی کمتر، برده‌ای را که بر شاهزادگان حکمرانی کند!