17. آن که بر بینوا شفقت کند، به خداوند قرض می‌دهد،و او پاداش کارش را به تمامی خواهد داد.
18. فرزندت را تا هنوز امیدی هست ادب کن؛کمر به نابودی او برمبند!
19. مرد تندخو باید سزا بیند؛اگر او را برهانی، ناگزیر از تکرار کار خود خواهی بود.
20. گر خواهی سرانجام حکیم گردی،مشورت را گوش گیر و رهنمود را بپذیر.
21. تدبیرهای بسیار در دل انسان است،اما آنچه استوار مانَد مشورت خداوند است.
22. پسندیده در آدمی محبت است،و فقیر از دروغگو بهتر.
23. ترس خداوند به حیات رهنمون می‌شود؛انسان با شکم سیر شب را به سر می‌بردو گزندی به او نمی‌رسد.
24. کاهل دست خویش به بشقاب فرو می‌برد،اما آن را حتی تا دهان خود برنمی‌آورد!
25. تمسخرگر را بزن که ساده‌لوح نیز عاقل خواهد شد؛شخص فهیم را توبیخ کن که معرفت را درک خواهد کرد.