8. پارسا از تنگنا نجات داده می‌شود؛شریر به جای او در آن فرو می‌افتد.
9. ناپاکان به گفتارِ خود همنوع خویش را هلاک می‌کنند،اما پارسا را دانش او نجات می‌دهد.
10. از کامیابیِ پارسایان شهر شادمان می‌شود،از نابودیِ شریران فریاد شادی برمی‌خیزد.
11. از برکت صالحان، شهر سرافراز می‌شود،از دهان شریران، سرنگون!
12. آن که همسایۀ خویش را خوار می‌سازد کم‌عقل است،اما شخص فهیم خاموش می‌ماند.
13. سخن‌چین اَسرار را فاش می‌کند،اما شخص امین رازدار است.