10. پسرم! چون گنهکاران به اغوای تو برخیزند،تن دَر مده.
11. چون گویند: «با ما بیاتا در کمین خون بنشینیمو در نهان منتظر بیگناهان بمانیم؛
12. تا آنان را چون گور، زنده فرو بلعیمو یکباره، چونان کسانی که به چاه فرو افتند؛
13. همه گونه نفایس به چنگ خواهیم آوردو خانههای خویش از غنایم آکنده خواهیم ساخت؛
14. قرعۀ خود با ما بیَفکنو همه یک کاسه خواهیم شد» -
15. پسرم، با آنان همراه مشوو در طریق ایشان گام مگذار؛
16. زیرا پاهایشان به سوی شرارت دوان است،و برای ریختن خون شتابانند.
17. براستی چه عبث استآشکارا دام گستردن در برابر چشم پرندهای!
18. اما اینان در کمین خون خویشتن مینشینندو نهانی برای جان خود انتظار میکشند!
19. چنین است سرانجام هر آن کس که در طمعِ سود نامشروع باشد؛آنچه به دست میآید، جانِ صاحب خود را میستاند.
20. حکمت در کوی و برزن ندا درمیدهدو در میدانها آواز خود را بلند میکند؛