1. خداوند این دستورات را به موسی داد:
2. هرگاه شخصی در مقابل خداوند مرتکب گناهی شود و از پس دادن چیزی که نزد او گرو گذاشته شده خودداری کند، یا در امانت خیانت نماید، یا دزدی کند، یا مال همسایه را بزور بگیرد
3. و یا چیزی را که یافته است، پنهان کند و قسم بخورد که نزد او نیست،
6. برای اینکه خطای او جبران گردد، یک قوچ یا بُز را که سالم و بیعیب و قیمت آن مطابق نرخ رسمی باشد، برای کاهن ببرد تا به حضور خداوند قربانی کند و خطایش بخشیده خواهد شد.
7. کاهن با این قربانی در حضور خداوند، گناه او را کفّاره میکند و بخشیده خواهد شد.
8. خداوند به موسی فرمود:
9. «به هارون و پسرانش بگو که مقرّرات قربانی سوختنی به این قرار میباشند: قربانی سوختنی باید تمام شب بر قربانگاه بماند و آتش هم روشن باشد.
10. بعد کاهن لباس زیر و ردای کتانی سفید بپوشد و خاکستر قربانی سوختنی را جمع کند و در پهلوی قربانگاه بگذارد.
11. سپس لباس خود را عوض کند و خاکستر را بیرون اردوگاه ببرد و در یکجای پاک بریزد.
12. آتش بالای قربانگاه، همیشه افروخته باشد و هیچگاه خاموش نشود و کاهن هر صبح، هیزم تازه بر آن بگذارد و قربانی سوختنی را بالای آن قرار دهد و چربی قربانی سلامتی را بر آن بسوزانند.
13. آتش بالای قربانگاه باید همیشه روشن بماند و خاموش نشود.
14. «مقرّرات هدیهٔ آردی به این ترتیب اجرا میشوند: پسران هارون وقتی هدیهٔ آردی را به حضور خداوند تقدیم میکنند، باید روبهروی قربانگاه بایستند.
15. بعد یک مشت از آرد مرغوب و آمیخته با روغن و کُندُری که بالای آن است را به عنوان نمونه بر قربانگاه بسوزاند. بوی این هدیه مورد پسند خداوند قرار میگیرد.