17. خداوند به موسی فرمود:
18. «به هارون، پسران او و تمام قوم اسرائیل بگو وقتی یک اسرائیلی یا یکی از بیگانگانی که در بین آنها زندگی میکند، هدیهای به عنوان قربانی سوختنی میآورد، چه آن هدیهٔ نذری باشد چه دلخواه
19. برای اینکه من آن را بپذیرم، آن قربانی باید گاو، گوسفند یا بُز نَر و بیعیب باشد تا من آن را بپذیرم.
20. حیوانی را که عیب داشته باشد، نباید قربانی کرد، زیرا من آن را قبول نمیکنم.
21. «هرگاه کسی از رمه یا گلّهٔ خود حیوانی را به عنوان قربانی سلامتی برای من تقدیم میکند، چه این قربانی نذری باشد، چه دلخواه، آن حیوان باید سالم و بیعیب باشد تا مورد قبول من واقع گردد.
22. حیوان کور، شل، مجروح و یا حیوانی را که بدنش زخم داشته باشد، نباید بر آتش قربانگاه برای من تقدیم شود.
23. گاو یا گوسفندی که عضو زاید یا ناقص داشته باشد، میتوانید به عنوان هدیهٔ دلخواه تقدیم کنید، امّا نه به صورت قربانی نذری.
24. حیوانی که بیضهاش کوبیده یا بریده شده باشد را نباید در سرزمین خود برای من قربانی کنید.
25. «حیواناتی را که از بیگانگان میخرید، برای قربانی استفاده نکنید. این حیوانات ناقص به حساب میآیند و پذیرفته نمیشوند.»
28. گاو یا گوسفند را نباید با برّهاش در یک روز گذرانید.
29. وقتی قربانی شکرگزاری را به حضور من تقدیم میکنید، باید مقرّرات قربانی را رعایت کنید، وگرنه من قربانی شما را قبول نمیکنم
30. و گوشت آن را باید در همان روز بخورید و تا فردای آن باقی نماند.
31. «شما باید تمام احکام مرا بجا آورید، زیرا من خداوند هستم.
32. نام مقدّس مرا بیحرمت نسازید و من که خداوند هستم، شما را تقدیس میکنم، پس تمام قوم اسرائیل باید مرا مقدّس بدانند؛
33. چرا که من شما را از سرزمین مصر به اینجا آوردم تا خدای شما باشم.»