4. هنوز لازم نشده است كه شما در تلاش خود برضد گناه، خون خود را بریزید.
5. آیا این قسمت امیدبخش از كتاب خدا، كه شما را فرزندان خطاب می‌کند، از یاد برده‌اید؟«ای فرزند من، تأدیب خداوند را ناچیز نشمارو وقتی او تو را سرزنش می‌کند ناامید نشو،
6. زیرا خداوند هرکه را دوست دارد تأدیب می‌کند،و هركه را به فرزندی می‌پذیرد تنبیه می‌نماید.»
7. شما باید متحمّل این سختی‌ها بشوید، زیرا این نشان می‌دهد كه خدا با شما مانند فرزندان خود رفتار می‌کند. آیا هرگز فرزندی بوده است، كه به دست پدر خویش تأدیب نشده باشد؟
8. پس اگر شما مانند سایر پسران او تأدیب نشوید، معلوم است كه حرامزاده هستید و نه پسران حقیقی!