31. زیرا خداوند ما را برای همیشه ترک نمی‌کند.
32. هرچند خداوند غم و اندوه را بر سر ما بیاورد، ولی از روی محبّت سرشار خود بر ما رحمت خواهد کرد.
33. خداوند از غم و اندوه ما خشنود نمی‌گردد.
34. وقتی اسیران و ستمدیدگان ما پایمال می‌شوند؛
35. هنگامی‌که حقّی را که خدا به ما داده است، پایمال می‌گردد؛
36. و زمانی که در حق شخصی در دادگاه بی‌عدالتی می‌شود، خدا همه را می‌بیند.
37. هیچ امری بدون اراده و رضای خداوند انجام نمی‌شود.
38. خیر و شر، تنها به فرمان خداوند متعال واقع می‌شود.
39. پس چرا وقتی به‌خاطر گناهان خود مجازات می‌شویم، شکایت کنیم؟
40. بیایید رفتار خود را بسنجیم و به سوی خداوند بازگردیم.
41. بیایید با تمام قلب، دست دعا به سوی خدایی که در آسمانهاست بلند کنیم،
42. و بگوییم: «خداوندا، ما گناهکاریم و از فرمان تو سرکشی کرده‌ایم و تو ما را نبخشیده‌ای.
43. «بر ما غضب کردی و ما را کُشتی، رحمت تو به وسیلهٔ خشمت پنهان گشت.
44. چون بر ما خشمگین بودی، خود را از ما پنهان کردی تا دعاهای ما به حضور تو نرسد.