21. بعد داوود و سپاهیانش بُتهایی را که فلسطینیها بجا گذاشته بودند، با خود بردند.
22. فلسطینیها دوباره آمدند و بازهم در دشت رفائیان مستقر شدند.
23. وقتی داوود بار دیگر از خداوند پرسید، خداوند به وی فرمود: «این بار از روبهرو حمله نکن، بلکه از پشت سر و از پیش درختان به مقابلهٔ آنها برو.
24. وقتی که صدای پا را از بالای درختان شنیدی، آنگاه حمله کن! زیرا این نشانهٔ آن است که خداوند راه را برایت باز کرده است تا بروی و سپاه فلسطینیها را از بین ببری.»