10. او آسمانها را شکافت و فرود آمدو زیر پاهایش ابرهای سیاه بود.
11. او با سرعت بر فرشتهٔ بالدار خود پرواز کردو بر بالهای باد پرواز کرد.
12. او با تاریکی خود را پوشانیدو ابرهای سیاه بارانزا احاطهاش کردند.
13. از روشنی حضور او شرارهها زبانه کشیدند.
14. خداوند نیز در آسمانها با صدای رعدآسا سخن گفت.و صدای خداوند متعال شنیده شد.