1. این برکاتی است که موسی مرد خدا، قبل از وفاتش به قوم بنی‌اسرائیل داد:
2. خداوند از کوه سینا آمد،مانند خورشید برفراز اَدوم طلوع کردو از کوه فاران بر قوم خود درخشید.آنگاه دهها هزار فرشته با او بودندو آتشی مشتعل در دست راست او.
3. خداوند قوم خود را دوست داردو آنانی را که متعلّق به او هستند، محفاظت می‌کند.ما در مقابل پاهای او، سر فرود می‌آوریمو پیرو فرامین او هستیم.
4. ما از فرامینی که موسی به ما داده است، پیروی می‌کنیم.آنها باارزشترین گنجینهٔ قوم ما هستند.
5. وقتی طایفه‌های آنها و رهبران قوم اجتماع کردند،خداوند پادشاه آنان گردید.
6. موسی دربارهٔ طایفهٔ رئوبین گفت:«رئوبین جاوید بادبا وجودی که تعدادشان کم است.»
7. دربارهٔ طایفهٔ یهودا گفت:«ای خداوند، به فریاد آنها برای کمک گوش فرا ده،آنها را دوباره با طایفه‌های دیگر متحّد کن،پروردگارا، برای آنها بجنگو آنها را در برابر دشمنان یاری ده!»
8. دربارهٔ طایفهٔ لاوی گفت:«تو ای خداوند، ارادهٔ خود را به وسیلهٔ اوریم و تُمیمبه خدمتگزاران وفادار خود لاویان، آشکار کن.تو آنها را در مسا آزمودیو در چشمه مریبه حقانیّت آنها را ثابت کردی.
9. آنان بیش از پدر و مادر، برادران یا فرزندان خودبه تو وفاداری نشان دادند.آنها از فرامین تو پیروی کردندو به پیمان تو وفادار ماندند.
10. ایشان به قوم تو خواهند آموختتا از قوانین تو پیروی کنند و در قربانگاه تو قربانی کنند.
11. ای خداوند، به آنها کمک کن تا قوم نیرومندی گردند،از کارهای دستهایشان خشنود باش،دشمنان آنان را شکست دهو نگذار دیگر برخیزند.»
12. دربارهٔ طایفهٔ بنیامین چنین گفت:«این قومی است که خداوند دوستش دارد.و نگه‌دار اوست، او در تمام روز از آنها حفاظت می‌کندو در میان آنها می‌خرامد.»
13. دربارهٔ طایفهٔ یوسف گفت:«خداوند زمین آنها را با بارانو آبهای زیر زمین برکت دهد.
14. زمینهای ایشان با میوه‌های رسیده در زیر آفتابو فراوانی محصول در هر فصل برکت یابد.
15. تپّه‌های کهن ایشان پر از میوه‌های خوب گردد.
16. زمینهای آنها پر از نیکویی گرددو خداوند که در بوتهٔ سوزان ظاهر شد،از آنها خشنود باشد.تمام این برکات شامل حال یوسف باد،یعنی کسی‌که سرکردهٔ برادران خود بود.