1. «ای آسمان و زمین سخنان مرا بشنوید!و به آنچه می‌گویم گوش فرا دهید.
2. تعالیم من مانند قطرات باران فرو خواهد ریخت،و مانند شبنم به زمین خواهد نشست،سخنان من، چون باران بر گیاهان تازه روییده خواهد بارید،مانند بارانی است آرام، بر سبزه‌های لطیف.
3. زیرا من نام خداوند را می‌ستایم.و قوم او عظمت او را خواهند سرود.
4. «خداوند محافظ بزرگ توست،کامل و عادل در همهٔ راهها.خداوند شما، با وفا و قابل اعتماد است،او امین و صادق می‌باشد.
5. امّا شما بی‌وفا گشته‌اید و لیاقت فرزندی او را ندارید،ملّتی گناهکار و فریبکارید.
6. ای قوم احمق و نادان!آیا به این طریق، تلافی خوبی‌های او را می‌کنید؟آیا او پدر و آفریدگار شما نیست؟آیا او نبود که شما را خلق کرد و از شما قومی ساخت؟
7. «ایّام گذشته را به‌یاد آورید، به سالهای قدیم بیندیشید،و از نیاکانتان بپرسید تا به شما نشان دهند.از ریش‌سفیدانتان سؤال کنید تا به شما بگویند.
8. خدای متعال سهم هر قوم را داد؛و برای هر کدام از آنها، جایی برای زندگی بخشید،و مرزهای آنها را به نسبت تعداد بنی‌اسرائیل تعیین کرد.
9. او فرزندان یعقوب را برای خودش برگزید.
10. «او قوم اسرائیل را در بیابانو در صحرای خشک و سوزان، سرگردان یافت.او مثل تخم چشم خود، از آنها مراقبت کرد و آنها را پناه داد.
11. مانند عقابی که به جوجه‌های خود پرواز می‌آموزدو با بالهای گستردهٔ خود آنها را در ایمنی می‌گیرد،خداوند اسرائیل را از سقوط نجات داد.
12. خداوند به تنهایی آنها را هدایت کرد،بدون کمک خدایان دیگر.
13. «او آنها را بر فراز کوهها جای داد.و آنها از محصول زمین خوردند.آنها در میان صخره‌ها عسل وحشی یافتند.و درختان زیتون آنها در زمین سنگلاخ رشد کرد.
14. گاوها و بُزهای آنها شیر فراوان دادند.آنها بهترین گوسفندان، بُزها و گاوها،بهترین گندم، و بهترین شراب را داشتند.
15. «قوم خداوند ثروتمند، امّا سرکش شدند؛آنان فربه و سیر شدند.آنها خداوند، آفریدگار خود را ترک کردندو نجات‌دهندهٔ نیرومند خود را رد کردند.
16. با خدایان بیگانهٔ خود غیرت خداوند را برانگیختندو با کارهای زشت خود او را به خشم آوردند.
17. آنها برای خدایانی که واقعی نبودند، قربانی کردند؛خدایانی که اجدادشان نمی‌شناختند،خدایانی که قوم اسرائیل هرگز پیروی نکرده بود.