20. من آنها را به آن سرزمینی غنی و حاصلخیز خواهم برد، همانطور که به اجدادشان وعده داده بودم. آنجا هرچه غذا بخواهند، خواهند داشت و به راحتی زندگی خواهند کرد امّا آنها از من روی گردانیده و خدایان دیگر را پرستش خواهند کرد. آنها مرا رد خواهند کرد و پیمان مرا خواهند شکست.
21. به مصیبتهای وحشتناکی دچار خواهند شد. امّا این سرود هنوز خوانده خواهد شد و مدرکی علیه ایشان خواهد بود. حتّی قبل از اینکه من آنها را به سرزمینی که به آنها وعده دادم، ببرم، از افکار ایشان آگاهم.»
22. در همان روز موسی این سرود را نوشت و به قوم اسرائیل آموخت.
23. سپس خداوند به یوشع پسر نون فرمود: «قوی و دلیر باش، زیرا تو قوم اسرائیل را به سرزمینی که به آنها وعده دادم، هدایت میکنی و من همراه تو خواهم بود.»
24. هنگامیکه موسی نوشتن همهٔ قوانین را در کتاب به پایان رساند،
25. به لاویانی که مسئول حمل صندوق پیمان خداوند بودند گفت:
26. «این کتاب را که حاوی احکام شریعت است بگیرید و در کنار صندوق پیمان خداوند خدایتان قرار دهید تا هشداری برای قوم اسرائیل باشد.
27. زیرا میدانم آنها چقدر سرسخت و سرکش هستند. اگر حالا که زنده در کنار آنها هستم، چنین سرکشی میکنند، وای به حال زمانی که بمیرم.
28. حالا تمام ریشسفیدان و رهبران قوم را جمع کنید تا این سخنان را به آنها بگویم و آسمان و زمین را بر آنها شاهد بگیرم.
29. میدانم پس از مرگ من، مردم شرور خواهند شد و آنچه را به آنها آموختهام رد خواهند کرد، و آنها در آینده با دشواریها روبهرو خواهند شد زیرا آنچه را در نظر خداوند پلید است، بجا میآورند و خداوند را خشمگین خواهند کرد.»
30. سپس موسی تمام این سرود را برای همهٔ مردم اسرائیل خواند و آنها به او گوش فرا دادند.