5. مدّت چهل سال خداوند شما را در بیابان هدایت کرد. لباسها و کفشهای شما کهنه و پاره نشدند.
6. شما نه نان برای خوردن و نه شراب و نوشیدنی تخمیرشده برای نوشیدن داشتید، امّا خداوند احتیاجات شما را برآورده کرد تا به شما یاد بدهد که او خدای شماست.
7. وقتی به اینجا آمدید، سیحون، پادشاه حشبون و عوج، پادشاه باشان به جنگ ما آمدند، ولی ما آنها را شکست دادیم.
8. سرزمین ایشان را تصرّف کردیم و به طایفههای رئوبین، جاد و نصف طایفه منسی دادیم.
9. پس از هر کلمهٔ این پیمان به دقّت پیروی نمایید تا در هر کاری که میکنید موفّق شوید.
10. «امروز شما رهبران، ریش سفیدان، افسران و همهٔ مردان اسرائیل،
11. زنان، بچّهها، بیگانگانی که با شما زندگی میکنند، کسانیکه هیزم میشکنند و کسانیکه آب میآورند، در حضور خداوند خدایتان ایستادهاید
12. تا با خداوند خدایتان پیمان ببندید و مسئولیّت انجام آن را بپذیرید
13. تا آنکه امروز خداوند همانطور که به شما و به نیاکانتان، یعنی ابراهیم، اسحاق و یعقوب وعده داد، شما را به عنوان قوم خود بپذیرد و او خدای شما باشد.
16. «به یاد دارید که در سرزمین مصر چگونه زندگی میکردیم و چطور از بین اقوام مختلف گذشتیم.
17. شما بُتهای نفرتانگیز ایشان را که از چوب و سنگ و نقره و طلا ساخته شده بودند، دیدید.
18. مطمئن باشید که امروز در میان شما هیچ مرد، زن، خانواده یا طایفهای، از خداوند خدایمان روی برنگرداند و خدایان ملّتهای دیگر را پرستش نکنند. این مانند ریشهای است که رشد میکند و گیاهی تلخ و زهرآگین میشود.
19. مطمئن باشید، امروز کسی در میان شما نباشد که این هشدارها را بشنود و خود را قانع کند به اینکه حتّی اگر به راههای خود برود، ایمن خواهد بود. زیرا او باعث خواهد شد که تر و خشک باهم بسوزند.
20. خداوند چنین مردی را نخواهد بخشید، در عوض، آتش سوزندهٔ خشم خداوند، علیه او شعله خواهد کشید و تمام لعنتهایی که در این کتاب نوشته شده است تا هنگامیکه خداوند او را نابود سازد، بر او فرود خواهند آمد.
21. خداوند او را از همهٔ طایفههای اسرائیل جدا خواهد کرد و بلاها و لعنتهایی را که در این کتاب نوشته شده است، بر سر او خواهد آورد.
22. «نسلهای آینده و فرزندان شما و بیگانگانی که از سرزمینهای دوردست بیایند و از سرزمین شما عبور کنند، بلاها و بیماریهایی را که خداوند به این سرزمین فرستاده است، خواهند دید.
23. کشتزارها بیحاصل و با گوگرد و نمک پوشیده خواهند شد، هیچ چیز در آنها کاشته نخواهد شد و حتّی علف نیز در آنجا نخواهد رویید. سرزمین شما مانند شهرهای سدوم و غموره و اَدُمَه و صبوئیم خواهد بود که خداوند با آتش خشم خود آنها را نابود کرد.