3. اگر كسی تعلیمی به غیراز این بدهد و تعلیمش با سخنان خداوند ما عیسی مسیح و تعالیم آیین ما سازگار نباشد،
4. خودپسند و بی‌فهم است و تمایل ناسالمی به مجادله و منازعه بر سر كلمات دارد. این باعث حسادت، دسته‌بندی، توهین، بدگمانی و
5. مباحثات دایمی در بین اشخاصی می‌شود كه در افكار خود فاسد و از حقیقت دور هستند. آنها گمان می‌کنند كه خداپرستی وسیله‌ای است برای كسب منفعت.
6. البتّه خداپرستی همراه با قناعت، منفعت بسیار دارد.
7. زیرا ما چیزی به این جهان نیاورده‌ایم و نمی‌توانیم از این جهان چیزی ببریم.
8. پس اگر خوراک و پوشاک داشته باشیم، به آنها قناعت می‌کنیم.
9. امّا آنانی كه در آرزوی جمع كردن ثروت هستند، به وسوسه و دام آرزوهای پوچ و زیان‌بخشی كه آدمی را به تباهی و نیستی می‌کشاند گرفتار می‌شوند.
10. زیرا عشق به پول، سرچشمهٔ همه‌نوع بدیهاست و به علّت همین عشق است كه، بعضی‌ها از ایمان منحرف گشته، قلبهای خود را با رنجهای بسیار جریحه‌دار ساخته‌اند.
11. امّا تو، ای مرد خدا، از همهٔ اینها بگریز و نیكویی مطلق و خداپرستی و ایمان و محبّت و بردباری و ملایمت را پیشهٔ خود ساز.
12. در مسابقهٔ بزرگ ایمان تلاش كن و حیات جاودانی را به چنگ آور؛ زیرا خدا تو را برای آن خوانده است و در حضور شاهدان بسیار، به خوبی به ایمان خود اعتراف كردی.
13. در برابر خدایی كه به همه‌چیز هستی می‌بخشد. و در حضور مسیح عیسی كه نزد «پنطیوس پیلاطس» اعترافی نیكو كرد، تو را موظّف می‌سازم