11. از نجات دادن کسی‌که به ناحق محکوم شده است، کوتاهی نکن.
12. نگو که از ماجرا بی‌خبر بوده‌ای، زیرا خدایی که جان تو را در دست دارد و از دل تو آگاه است، می‌داند که تو از همه‌چیز باخبر بوده‌ای. او هرکسی را مطابق کارهایش جزا می‌دهد.
15. مانند بدکاران نباش که منتظر هستند تا خانهٔ مردم درستکار را غارت و ویران کنند،
16. زیرا شخص درستکار حتّی اگر هفت بار هم بیفتد، باز برمی‌خیزد، ولی اشخاص بدکار، گرفتار بلا شده سرنگون می‌گردند.
17. وقتی دشمنانت دچار مصیبت می‌شوند، خوشحال نشو و هنگامی‌که می‌افتند خوشی نکن،
18. زیرا خداوند، این کار تو را می‌بیند و نمی‌پسندد و آنگاه از مجازات آنها دست برمی‌دارد.
19. به‌خاطر مردم بدکار، تشویش نداشته باش و به آنها حسادت نورز،
20. زیرا شخص بدکار، آینده‌ای ندارد و چراغش خاموش می‌شود.
21. فرزندم از خداوند و پادشاه بترس و با کسانی‌که علیه آنها شورش می‌‌کنند، همدست نشو.
22. زیرا نابودی آنها ناگهانی است و کسی نمی‌داند که خداوند و پادشاه چه بلایی بر سر آنها می‌آورند.
23. مردان حکیم این سخنان را نیز گفته‌اند:قاضی نباید در داوری از کسی طرفداری کند.
24. هرکسی که به مجرم بگوید: «تو بی‌گناه هستی»، مورد لعنت و نفرت مردم قرار می‌گیرد.
25. امّا شخصی که گناهکار را محکوم کند، کامیابی و خوشی نصیبش می‌شود.
26. پاسخ صادقانه نشانهٔ دوستی حقیقی می‌باشد.
27. اول کسب و کار خود را سر و سامان بده، آنگاه خانه و خانواده تشکیل بده.
28. برضد همسایه‌ات شهادت دروغ مده و سخنان غلط درباره‌اش بر زبان نیاور.
29. نگو: «همان بلایی را که بر سر من آورده، بر سر خودش می‌آورم.»