7. سخنان شخص احمق مانند دامی است که او را به هلاکت میکشاند.
8. حرفهای آدم سخنچین، مانند لقمههای لذیذی است که با لذّت فروبرده میشود.
9. کسیکه در کار خود تنبلی میکند، مانند یک خرابکار است.
10. نام خداوند قلعهای است مستحکم که شخص درستکار به آن پناه میبرد و در امان میماند.
11. امّا پناهگاه ثروتمندان، ثروتشان است که گمان میکنند آنها را محافظت خواهد کرد.
12. تکبّر به سقوط منجر میشود و فروتنی به سرفرازی.
13. چقدر زشت و احمقانه است اگر انسان پیش از گوش دادن به سخنی، به آن جواب بدهد.
14. اگر انسان روحیهٔ قوی داشته باشد، بیماری را تحمّل میکند، امّا روحیهٔ شکسته را چه کسی میتواند تحمّل کند؟
15. اشخاص دانا همیشه مشتاق و آمادهٔ یاد گیری هستند.
16. هدیه دادن، راه را برای انسان باز میکند و او را به حضور اشخاص مهم میرساند.
17. کسیکه اول در دادگاه صحبت میکند، دلایلش درست به نظر میآید، امّا این تا زمانی است که طرف مقابل هنوز دلایل خود را نگفته باشد.
18. قرعهکشی، به دعوا خاتمه میدهد و مشاجرهٔ بین حریفان زورمند را خاموش میسازد.
19. به دست آوردن دلِ خویشاوندی که رنجیده، سختتر است از تصرّف یک شهر مستحکم. مشاجرهٔ خویشاوندان دیوار جدایی بین آنها ایجاد میکند.
20. انسان نتیجهٔ حرفهایی را که میزند، خواهد دید.