9. کسی‌که عیب‌های دیگران را می‌پوشاند، محبّت ایجاد می‌کند؛ امّا شخصی که افشاگری می‌کند، باعث جدایی دوستان می‌گردد.
10. تأثیر یک سرزنش به شخص دانا بیشتر است از اثر صد ضربه شلاّق به آدم احمق.
11. مردم بدکار فقط در فکر سرکشی هستند، بنابراین به سختی مجازات خواهند شد.
12. روبه‌رو شدن با ماده خرسی که توله‌هایش را از او گرفته‌اند بهتر است از روبه‌رو شدن با شخص نادانی که گرفتار حماقت شده است.
13. اگر خوبی را با بدی تلافی کنی، بلا از خانه‌ات دور نخواهد شد.
14. شروع کردن دعوا مانند ایجاد رخنه در سدّ آب است. به جر و بحث خاتمه بده پیش از آن که به دعوا بیانجامد.
15. خداوند از کسانی‌که بی‌گناه را محکوم و گناهکار را تبرئه می‌کنند، متنفّر است.
16. صرف پول برای آموزش شخص احمق بی‌فایده است، زیرا او طالب حکمت نیست.
17. دوست واقعی در هر موقعیّتی محبّت می‌کند و خویشاوند برای کمک در هنگام سختی، متولّد شده است.
18. تنها شخص نادان است که ضامن شخص دیگری می‌شود.
19. شخص ستیزه‌جو گناه را دوست دارد و آدم بلند پرواز خرابی به بار می‌آورد.
20. شخص بداندیش کامیاب نخواهد شد و آدم فریبکار به بلا گرفتار خواهد شد.
21. فرزند احمق مایهٔ غم و غصّهٔ والدین خود می‌باشد.
22. شادمانی مانند دارو شفابخش است، امّا روح پژمرده انسان را بیمار می‌کند.