4. آنگاه فکر کردم: «اینها فقط افراد فقیر و جاهل هستند که چنین میکنند.آنها احمقانه رفتار میکنند؛چون نمیدانند خدا از آنها چه میخواهد،و از آنها انتظار چه رفتاری دارد.
5. من نزد صاحبان قدرت میرومو با آنها صحبت میکنم.آنها حتماً میدانند خدایشان از آنها چه میخواهد،و انتظار دارد آنها چگونه زندگی کنند.»امّا دیدم که آنها هم، همه سر به نافرمانی زدهاندو از اطاعت وی امتناع میکنند.
6. به همین دلیل است که شیران جنگل، آنها را خواهند کشت؛گرگهای بیابانی آنها را قطعهقطعه خواهند کرد،و پلنگها در تمام شهرهایشان به کمین نشستهاند.اگر آن مردمان از خانههای خود بیرون بروند،دریده و پارهپاره خواهند شد، چون گناهان آنها بیشمار استو مکرراً از فرمان خداوند سرپیچی کردهاند.
7. خداوند پرسید: «چرا من میبایست گناهان قوم خودم را ببخشم؟آنها مرا ترک کردهاندو خدایانی را پرستیدهاند که واقعی نیستند.من قوم خود را چنان تغذیه کردم که همیشه سیر بودند،امّا آنها مرتکب زنا شدندو وقت خود را با فاحشهها تلف کردند.
8. آنها مانند اسبان نری هستند که خوب تغذیه شدهاند و شهوت شدیدی بر آنها غلبه کرده است،و هریک برای زن همسایه شیهه میکشد.
9. آیا نباید من آنها را برای این چیزها مجازات کنم،و از ملّتی مثل اینها انتقام بگیرم؟
10. من دشمنان را میفرستم تا تاکستانهای قوم مرا خراب کنند،ولی آن را کاملاً از بین نبرند.به آنها خواهم گفت شاخههای آن را قطع کنند،چون آن شاخهها به من تعلّق ندارند.
11. مردم اسرائیل و یهودابه من کاملاً خیانت کردهاند.من، خداوند چنین گفتهام.»
12. قوم خداوند منکر او شده و گفتهاند: «او واقعاً کاری نخواهد کرد. ما روزگار سختی نخواهیم داشت و از جنگ و قحطی خبری نخواهد بود.»
15. ای قوم اسرائیل، خداوند ملّتی را از مکانهای دور میآورد تا به شما حمله کنند. این ملّتی است قوی و قدیمی، ملّتی که زبان آن را تو نمیفهمی.
16. کمانداران آنها جنگجویانی هستند بسیار قوی، که بدون ترّحم میکشند. آنها خرمن و آذوقهٔ تو را میبلعند و پسران و دختران تو را خواهند کشت.
17. آنها گلّه و رمهٔ تو را زنده نخواهند گذاشت. تاکستانها و درختان انجیر تو را از بین خواهند برد. شهرهای مستحکمی که به آنها اعتماد داری، همه به وسیلهٔ ارتش آنها خراب خواهند شد.
18. خداوند میگوید: «حتّی در چنان روزهایی نمیگذارم قوم من کاملاً از بین بروند.
19. وقتی آنها بپرسند، چرا اجازه دادم چنین چیزهایی واقع شود، ای ارمیا، به آنها بگو که همانطور که آنها از من برگشتهاند و در سرزمین خودشان در خدمت خدایان درآمدند، پس آنها در سرزمینی که به خودشان تعلّق نخواهد داشت در خدمت بیگانگان خواهند بود.»
20. خداوند میگوید: «به فرزندان یعقوب و به مردم یهودا بگو:
21. ای قوم نادان و بیعقل توجّه کنید، شما که چشم دارید ولی نمیبینید، گوش دارید ولی نمیشنوید.