6. آنها که با چنین سرعتی می‌دوند، نمی‌توانند فرار کنند؛سربازان نمی‌توانند بگریزند.آنها در شمال، در کنار فراتمی‌لغزند و می‌افتند.
7. این کیست که مثل امواج رود نیل برمی‌خیزدو طوفانش تمام سواحل آن را زیر آب می‌برد؟
8. این مصر است که مثل امواج رود نیل برخاسته،و سیلی که سواحل آن را پوشانیده است.چون مصر گفته بود: 'من برمی‌خیزم و تمام جهان را خواهم گرفت،من شهرها و مردمی را که در آنها زندگی می‌کنند، درهم خواهم شکست.
9. به سواره نظام فرمان حرکت بدهو ارّابه‌ها را روانه کن!سربازان را بفرست،مردان حبشی و لیبیایی را برای حمل سپرها بفرست،و تیراندازان ماهر لود را نیز.'
10. امروز روز خداوند متعال است:امروز روزی است که او انتقام خواهد گرفت،امروز روزی است که او دشمنان خود را مجازات خواهد کرد.شمشیر او آنها را آن‌قدر خواهد خورد تا کاملاً سیر شود،و آن‌قدر از خون آنها خواهد آشامید تا سیراب شود.امروز قادر متعال در شمال، در کنار رود فراتمغلوبان را قربانی می‌کند.
11. ای مردم مصر به جلعاد برویدو در جستجوی دارویی باشید!تمام داروهای شمال بی‌اثر هستندو هیچ‌چیزی نمی‌تواند درد شما را درمان کند.
12. ملّتها از رسوایی شما باخبرند،و همه فریاد شما را شنیده‌اند.سربازی به سرباز دیگری برخورد می‌کندو هر دو باهم به زمین می‌افتند.
13. وقتی نبوکدنصر از بابل برای حمله به مصر آمد، خداوند به من چنین گفت:
14. «در شهرهای مصر -در مجدل، ممفیسو تَحفَنحیس- اعلام کن و بگو:'برای دفاع از خود آماده شوید،تمام شما در جنگ نابود خواهید شد!
15. چرا خدای قادر شما، اپیس، افتاده است؟خداوند آن را سرنگون کرده است!'
16. سربازان شما لغزیدند و افتادند،هریک به دیگری می‌گوید:'عجله کن، بیا تا به خانه‌های خود و به نزد اقوام خودمان برویمو از شمشیر دشمن بگریزیم!'
17. به فرعون نامی تازه بدهید،'طبل توخالی که فرصت را از دست داد.'
18. من، خدای متعال، پادشاه هستم.من خدای زنده هستم.به همان‌گونه که کوه تابور برفراز کوههای دیگر قرار گرفتهو کوه کرمل در کنار دریا سر به آسمان کشیده،قدرت کسی‌که به شما حمله می‌کند، همچنین خواهد بود.
19. ای مردم مصربرای اسارت آماده شوید!ممفیس به بیابان تبدیل می‌شودو کسی در آن ویرانه زندگی نخواهد کرد.
20. مصر مانند گاو قشنگ و چاقی استکه زنبوری از شمال به آن حمله کرده باشد.
21. حتّی سربازان حقوق بگیر آنهامثل گوساله‌های درمانده هستند.آنها نایستاده‌اند که بجنگند،همهٔ آنها برگشتند و فرار کردند.روز مجازات و زمان نابودی آنها رسیده بود.