10. خداوند گفت: «مردم میگویند که این شهر مثل بیابانی شده که دیگر انسان و حیوانی در آن زندگی نمیکند. آنها درست میگویند، شهرهای یهودا و کوچههای اورشلیم خالی هستند. هیچ انسان و حیوانی در آن زندگی نمیکند، امّا باز
11. فریادهای شادی و خوشی و صدای جشنهای عروسی به گوش خواهد رسید. صدای سرود مردم را درحالیکه هدایای شکرگزاری در معبد بزرگ من تقدیم میکنند، خواهید شنید که میگویند:'خداوند متعال را سپاس گویید،چون او نیکوستو محبّتش ابدی است.'من این سرزمین را مثل گذشته، موفّق و کامیاب خواهم ساخت. من، خداوند چنین گفتهام.»
12. خداوند متعال گفت: «در این سرزمینی که مثل بیابان شده و هیچ انسان و حیوانی در آن زندگی نمیکند بار دیگر چراگاههایی خواهد داشت و چوپانان گلّههای خود را در آنها خواهند چرانید.
13. در شهرهای کوهستانی، کوهپایهها، قسمت جنوبی یهودا، سرزمین بنیامین و در روستاهای اطراف اورشلیم، چوپانان یکبار دیگر گوسفندان خود را خواهند شمرد. من، خداوند چنین گفتهام.»
14. خداوند گفت: «زمانی میآید که من به وعدههای خود به قوم اسرائیل و یهودا عمل خواهم کرد.
15. در آن زمان، من پادشاه عادلی از نسل داوود برخواهم گزید. آن پادشاه آنچه را راست و درست است، در تمام این سرزمین انجام خواهد داد.
16. مردم یهودا و اورشلیم نجات مییابند و در امنیّت زندگی خواهند کرد. این شهر به نام 'خداوند نجات ما' نامیده خواهد شد.
17. من، خداوند به شما اطمینان میدهم که از نسل داوود همیشه کسی وجود خواهد داشت که بر اسرائیل سلطنت کند.
18. و همیشه کاهنانی از طایفهٔ لاوی خواهند بود تا هدایای سوختنی، غلاّت، و قربانیها را به حضور من تقدیم کنند.»
19. خداوند به من گفت:
20. «من با روز و شب پیمانی بستهام تا آنها همیشه در زمانهای معیّن شروع شوند و این پیمان هیچگاه شکسته نخواهد شد.