14. من کاهنان را با مقّوی‌ترین غذاها سیر می‌کنمو احتیاجات قوم را خود برخواهم آورد.من، خداوند چنین گفته‌ام. رحمت خداوند بر قوم اسرائیل.»
15. خداوند می‌گوید:«صدایی از رامه به گوش رسید،صدای گریه و ماتم عظیم.راحیل برای فرزندان خویش می‌گرید،آنها از بین رفته‌اندو او تسلّی نمی‌پذیرفت.
16. دیگر گریه نکنو اشکهایت را پاک کن.آنچه برای فرزند خود کردی،بی‌پاداش نخواهد ماند.آنها از سرزمین دشمن برمی‌گردند.
17. به آینده امیدوار باش،فرزندانت به وطن برمی‌گردند.من، خداوند چنین گفته‌ام.
18. «من می‌شنوم که قوم اسرائیل با اندوه می‌گویند،'خداوندا، ما مثل حیوانات غیراهلی بودیم،امّا تو اطاعت را به ما آموختی.ما را به وطن بازگردان،ما حاضریم دوباره به سوی تو،خداوند و خدای خودمان بازگردیم.
19. ما از تو روی گرداندیم،ولی زود پشیمان شدیم.وقتی تو ما را تنبیه کردی،ما سرافکنده و محزون شدیم.به‌خاطر گناهان و خطاهای دوران جوانیمان،شرمنده و رسوا شدیم.'
20. ای اسرائیل، تو عزیزترین فرزند من هستی،فرزندی که بیش از همه دوست دارم.هر وقت نام تو را از روی خشم ذکر می‌کنم،با محبّت به تو می‌اندیشم.دل من برای تو می‌سوزدو از روی ترحّم با تو رفتار خواهم کرد.
21. راه را علامت‌گذاری کنید و نشانه‌هایی در آن قرار دهیدتا بتوانید در برگشت راه خود را پیدا کنید.ای قوم اسرائیل بازگردید،به شهرهایی که ترک کردید، بازگردید.
22. ای قوم بی‌وفا، تا کی تردید می‌کنید؟من چیزی تازه و متفاوت به وجود آورده‌ام،که یک زن سرپرستی یک مرد را به عهده بگیرد.»
23. خداوند متعال، خدای اسرائیل می‌گوید: «وقتی من مردم را به سرزمین خودشان بازگردانم، آنها یک‌بار دیگر در یهودا و در شهرهای آن خواهند گفت، 'خداوند کوه مقدّس خود یعنی اورشلیم را-مکان مقدّسی که خودش در آن زندگی می‌کند- برکت دهد.'
24. مردم در یهودا و در شهرهای آن زندگی خواهند کرد و زارعین و چوپانان با گلّه‌های خود در اطراف آن خواهند بود.
25. خستگان را نیروی تازه می‌بخشم و به آنها که از گرسنگی ضعیف شده‌اند، غذا خواهم داد.
26. آنگاه مردم خواهند گفت، 'من خوابیدم و با نیروی تازه بیدار شدم.'
27. «من، خداوند، می‌گویم بزودی زمانی می‌آید که من سرزمین اسرائیل و یهودا را از انسان و حیوان پر خواهم ساخت.
28. به همان نحوی که من آنها را ریشه‌کن کردم، بر زمین افکندم، برانداختم، درهم شکستم و ویران کردم، به همان نحو آنها را دوباره خواهم کاشت و بنا خواهم کرد.