13. در حمد خداوند بسرایید،خداوند را ستایش کنید!او مظلومان را از دست ستمکاران خلاص می‌کند.
14. لعنت بر آن روزی که من به دنیا آمدم!و نفرین بر روزی باد که مادرم مرا زایید!
15. لعنت بر کسی که مژدهٔ تولّد مرا به پدرم رسانیدو به او گفت:«فرزندت به دنیا آمد، او پسر است.»
16. کاش او هم گرفتار سرنوشت همان شهرهایی شودکه خداوند بدون ترحّم از بین برد.باشد که او هر صبحگاه فریادهای وحشت‌آورو هنگام ظهر شیپور جنگ را بشنود،
17. چون او قبل از تولّدم مرا نکشتتا رحم مادرم قبر من شود.
18. چرا من به دنیا آمدم؟آیا برای تحمّل غم و ناراحتیو با شرمساری مُردن به این دنیا آمدم؟