4. سرزمینی را که من به شما دادم تسلیم دیگران خواهید کرد، و من شما را وادار میکنم در مملکتی که چیزی دربارهٔ آن نمیدانید در خدمت دشمنان خود در آیید، چون خشم من مثل آتشی است که هیچوقت خاموش نخواهد شد.»
5. خداوند میگوید:«کسی را که از من روی بگرداندو به انسان -به قدرت انسان فانی- توکّل کند،محکوم خواهم کرد.
6. چنین شخصی مثل بوتهای است که در کویردر بیابان بیآب و علف،یا در سرزمین شورهزار میروید،و خیر و برکتی نخواهد دید.
7. «امّا به کسیکه به من توکّل کرده استبرکت خواهم داد.
8. او مثل درختی است که در کنار آبی روییدهو در زمین پر آب ریشه دوانده است.از هوای گرم هراسی ندارد،چون برگهایش همچنان سبز میمانند.از نباریدن باران نیز نگران نیست،و همچنان میوه خواهد آورد.
9. «کیست که بتواند دل انسان را درک کند؟چیزی فریبندهتر از آن نیست،و آن بهحدّی بیمار است که علاجی برای آن وجود ندارد.
10. من، خداوند، فکر و دل انسانها را تفحّص میکنم،و با هرکس طبق طرز زندگی و کارهای او رفتار میکنم.»
11. کسی که از راه ناراست پول به دست میآوردمثل پرندهای است که بر روی تخمهای پرندگان دیگر میخوابدو جوجههایی تولید میکند که مال خودش نیستند.در وقت بلوغ همه او را ترک میکنندو عاقبت، او احمقی بیش نخواهد بود.
12. معبد بزرگ ما مانند تخت پرشکوهیاز ازل بر کوهی بلند استوار شده است.
13. ای خداوند، تو امید قوم اسرائیل هستی؛تمام کسانیکه تو را ترک کنند، شرمسار خواهند شد.آنها مثل نامهایی که بر روی گرد و خاک نوشته شده باشند، محو میشوند،چون تو خداوند و سرچشمهٔ آب زندگی را ترک کردهاند.
14. ای خداوند، مرا شفا ده تا کاملاً سالم شوم، مرا خلاصی ده تا در امنیّت کامل به سر ببرم. تنها تو را ستایش میکنم!
15. مردم به من میگویند: «کجاست آن تهدیدهای خداوند برضد ما؟ بگذار آنها عملی شوند»
16. امّا ای خداوند، من هیچوقت مصرّانه از تو نخواستم تا آنها را دُچار مصیبت کنی و من در آرزوی روزهای سیاه برای آنها نبودم. خداوندا، تو این را میدانی و از آنچه گفتهام آگاهی.
17. مرا دچار وحشت نکن؛ در سختیها تو تنها پناهگاه من هستی.