1. خداوند می‌گوید: «ای یهودا، گناه شما با قلمی آهنین نوشته شده، با قلمی که نوکش از الماس است بر قلبهای شما حک، و بر گوشهٔ قربانگاههایتان کنده‌کاری شده است.
2. شما شمایل الههٔ اشره را در قربانگاههایی که در کنار هر درخت سبز و در بالای تپّه‌ها
3. و کوهستان‌ها برافراشته‌اید، پرستش می‌کنید. به‌خاطر گناهانی که در سراسر این سرزمین مرتکب شده‌اید، من دشمنان شما را وادار می‌کنم تمام ثروت و ذخایر شما را به تاراج ببرند.
4. سرزمینی را که من به شما دادم تسلیم دیگران خواهید کرد، و من شما را وادار می‌کنم در مملکتی که چیزی دربارهٔ آن نمی‌دانید در خدمت دشمنان خود در آیید، چون خشم من مثل آتشی است که هیچ‌وقت خاموش نخواهد شد.»
5. خداوند می‌گوید:«کسی را که از من روی بگرداندو به انسان -به قدرت انسان فانی- توکّل کند،محکوم خواهم کرد.
6. چنین شخصی مثل بوته‌ای است که در کویردر بیابان بی‌آب و علف،یا در سرزمین شوره‌زار می‌روید،و خیر و برکتی نخواهد دید.
7. «امّا به کسی‌که به من توکّل کرده استبرکت خواهم داد.
8. او مثل درختی است که در کنار آبی روییدهو در زمین پر آب ریشه دوانده است.از هوای گرم هراسی ندارد،چون برگهایش همچنان سبز می‌مانند.از نباریدن باران نیز نگران نیست،و همچنان میوه خواهد آورد.