1. تا به کی، خداوندا؟ آیا مرا تا ابد فراموش خواهی کرد؟تا به کی روی خود را از من خواهی پوشانید؟
2. تا به کی با اندیشه‌هایم دست به گریبان باشم،و همۀ روز در دلم غم باشد؟تا به کی دشمنم بر من سرافراز شود؟
3. ای یهوه خدای من، بر من نظر کن و اجابتم فرما.به چشمانم روشنایی بخش، مبادا به خواب مرگ بخسبم؛
4. مبادا دشمنم گوید: «بر او چیره شدم»،و خصمانم از تزلزلم شادمان شوند.
5. و اما من، بر محبت تو توکل می‌دارم؛دلم در نجات تو شادی خواهد کرد.
6. برای خداوند خواهم سرایید،زیرا مرا سزای نیکو داده است.