1. اگر خداوند خانه را بنا نکند،بنّایانش زحمتِ بیهوده می‌کشند؛اگر خداوند شهر را نگاهبانی نکند،نگهبانان بیهوده به پاسداری می‌ایستند!
2. بیهوده است که زود برمی‌خیزیدو تا دیر وقت بیدار می‌مانید،و نان مشقت می‌خورید؛زیرا او محبوبان خویش را خواب می‌بخشد.
3. فرزندان، میراثی‌از جانب خداوندند،و ثمرۀ رَحِم، پاداشی‌از سوی او.
4. بسان تیرها در دست مرد دلاور،همچنانند فرزندان ایام جوانی.
5. خوشا به حال آن که تَرکِش خویش از آنها پر سازد!چنین کسان هرگز شرمسار نخواهند شد،آنگاه که در دروازه با دشمنان سخن بگویند.