4. عهد خود را با من، خداوند خویش نگه دارید و ای مردمان یهودا و اسرائیل خود را وقف من کنید. وگرنه خشم من بهخاطر شرارتهای شما مثل آتش همهچیز را خواهد سوزاند و هیچوقت خاموش نخواهد شد.»
5. شیپورها را در تمام سرزمین بنوازید!با فریاد بلند و به طور واضحبه مردم یهودا و اورشلیم بگوییدبه شهرهایی پناه ببرند که بُرج و بارویی مستحکم دارند.
6. نشانهای به طرف صهیون بگذارید!با سرعت به جاهای امن بروید! تأخیر نکنید!خداوند بلا و ویرانی بزرگیاز جانب شمال میآورد.
7. مثل شیری که از مخفیگاهش بیرون میآید،ویرانگر ملّتها عازم حمله است.او میآید تا یهودیه را ویران کند.یهودیه به مخروبهای تبدیل خواهد شد،و هیچکس در آنها زندگی نخواهد کرد.
8. پس پلاس برتن، گریه و شیون کنید،چون هنوز خداوند نسبت به یهودا غضبناک است.
9. خداوند گفت: «در آن روز پادشاهان و بزرگان جرأت خود را از دست میدهند، کاهنان حیران و انبیا در تعجّب خواهند بود.»
10. آنگاه من گفتم: «ای خداوند متعال تو مردم اورشلیم را کاملاً فریب دادهای! تو گفتهای صلح خواهد بود، امّا شمشیر گلویشان را پاره میکند.»
11. زمانی میرسد که به مردم اورشلیم گفته خواهد شد که بادی سوزان از طرف بیابان میوزد. آن باد ملایمی نخواهد بود که کاه و پوشال را از گندم جدا میکند؛
12. بادی که اکنون به فرمان خداوند میوزد، بسیار سختتر است! این خود خداوند است! که چنین حکمی دربارهٔ قومش صادر کرده است.
13. نگاه کنید، دشمن مانند ابر میآید. ارّابههای جنگیاش مثل گردباد و اسبانش سریعتر از عقاب حرکت میکنند، ما محکوم به نابودی هستیم.
14. ای اورشلیم، قلبت را از شرارت پاک کن تا نجات یابی. تا کی میخواهی با افکار گناهآلود زندگی کنی؟
15. پیامآوران از شهر دان و از کوههای افرایم حامل خبرهای بدی هستند.
16. آنها آمدهاند تا به ملّتها اخطار کنند و به مردم اورشلیم بگویند که دشمنان از سرزمینی دور میآیند. این دشمنان برضد شهرهای یهودا فریاد میزنند.
17. و آنها مثل محافظانی که مزرعهای را نگهداری میکنند اورشلیم را محاصره خواهند کرد. این بهخاطر آن است که مردمش برضد خداوند شوریدهاند. خداوند چنین گفته است.
18. ای یهودا، با نحوهٔ زندگیات و کارهایی که مرتکب شدهای این بلا را بر سر خودت آوردهای. گناه تو، تو را به این روز انداخته و مثل شمشیری به قلب تو فرو رفته است.