1. پس از آن که سلیمان پادشاه ساختن معبد بزرگ و کاخ و هرآنچه را که خواسته بود، به پایان رساند،
2. خداوند برای بار دوم به او ظاهر شد، چنانکه در جیحون به او ظاهر شده بود.
3. خداوند به او گفت: «من نیایش و خواهش تو را در برابر خود شنیدم و این معبد بزرگ را که تو ساختهای، تقدیس کردهام و نام خود را تا ابد بر آن نهادهام. چشمان و قلب من برای همیشه آنجا خواهند بود.
4. اگر تو مانند پدرت، داوود با قلبی راستین و پاک در برابر من گام برداری و مطابق همهٔ فرمانهایی که به تو دادهام، عمل کنی و احکام مرا بجا آوری،
5. آنگاه من تخت سلطنت تو را برای همیشه در اسرائیل استوار خواهم کرد. همانطور که به پدرت داوود وعده دادم و گفتم که یک نفر از نسل تو همیشه بر اسرائیل سلطنت خواهد کرد.
6. امّا اگر تو یا فرزندان تو از من پیروی نکنید و فرمانها و احکامی را که به شما دادهام، بجا نیاورید و خدایان دیگر را خدمت و ستایش کنید،
7. آنگاه من قوم اسرائیل را از سرزمینی که به آنها داده بودم، بیرون خواهم راند و معبد بزرگی را که به نام خود تقدیس کرده بودم، از نظر دور خواهم داشت و قوم اسرائیل ضربالمثل و مورد ریشخند بین همهٔ مردم خواهد شد.
8. این معبد بزرگ ویرانه خواهد شد و همهٔ کسانیکه از آن میگذرند شگفتزده خواهند شد و خواهند گفت: چرا خداوند با این سرزمین و این خانه چنین کرده است؟
9. آنگاه خواهند گفت: زیرا ایشان خداوند خدایی که نیاکانشان را از سرزمین مصر بیرون آورد، ترک کردند و از خدایان دیگر پیروی کردند و آنها را پرستش نمودند. در نتیجه خداوند آنها را به این بلا دچار کرده است.»
10. در پایان بیست سالی که سلیمان دو ساختمان، معبد بزرگ و کاخ سلطنتی را ساخت،
11. حیرام، پادشاه صور، تمام چوبهای سدر و صنوبر و طلای مورد نیاز را برای این کار فراهم آورد. پس از پایان کار، سلیمان پادشاه بیست شهر در سرزمین جلیل به او داد.