13. Gogora itzazu Abraham, Isaak eta Jakob zeure zerbitzariak eta haiei eman zenien zin-hitz hau: Zuen ondorengoak zeruko izarrak bezain ugari egingo ditut, eta zuei agindu dizuedan lurralde hau betiko ondaretzat emango diet».
14. Hala, Jaunak atzera egin zuen bere herriari egindako mehatxutik.
15. Moises menditik jaitsi zen, legearen harlauzak eskuetan zituela. Harlauzak bi aldeetatik idatziak zeuden:
16. Jainkoak berak eginak ziren eta haietan idatzia ere Jainkoak berak zizelkatua zen.
17. Herriaren oihuak entzutean, Josuek esan zion Moisesi:—Entzun, guda-oihuak kanpalekuan!
18. Moisesek erantzun zion:—Ez dira garaileen oihuak, ezta garaituenak ere; festa-oihuak dira entzuten ditudanak.
19. Kanpalekura hurbildu ahala zekorra eta dantzak ikusi zituenean, haserre-sutan jarri zen Moises, eta harlauzak, eskuetatik jaurtiz, mendi barrenaren kontra puskatu zituen.
20. Zekorra hartu, sutara bota eta xehe-xehe egiteraino erraustu zuen; gero, errautsa uretan nahastu eta israeldarrei edanarazi zien.
21. Eta Aaroni galdegin zion:—Zer egin dizu herri honek? Nola eginarazi diozu halako bekatu larria?
22. Aaronek erantzun zion:—Ene jauna, ez zaitez sumindu. Ongi dakizu herri hau okerrera emana dela.
23. Zera esan didate: «Egiguzu bidean gidatuko gaituen jainkoa, ez baitakigu zer gertatu zaion Egiptotik atera gintuen Moises horri».
24. Orduan, nik esan diet: «Ba al du inork urrerik?» Haiek urrea bildu eta ekarri egin didate; nik sutara bota eta, hara, zekor hau atera da!
25. Ohartu zen Moises Aaronen zabarkeriagatik herria bere onetik aterata zebilela, etsaien barregarri,
26. eta, kanpalekuan zutik, oihu egin zuen: «Betoz niregana Jaunaren aldekoak!»Lebitar guztiak bildu zitzaizkion.
27. Moisesek esan zien: «Honela dio Israelgo Jainko Jaunak: Har beza nork bere ezpata eta zeharkatu kanpalekua, aterik ate jendea hilez, nahiz eta anaia, laguna edo auzokoa izan».