17. Lea begirada samurrekoa zen; Rakel atsegina eta ederra.
18. Jakob Rakelez maitemindu zen, eta esan zion Labani:—Zazpi urtez egingo dut lan zuretzat Rakel zure alaba gazteenarekin ezkontzearren.
19. Labanek erantzun:—Nahiago dut zuri eman beste inori baino; zaude nirekin.
20. Jakobek zazpi urtez lan egin zuen Rakelengatik, eta, hain maite baitzuen, egun batzuk besterik ez zitzaizkion iruditu.
21. Epea bete zenean, esan zion Jakobek Labani: «Emadazu andregaia. Bete da epea eta berarekin ezkondu nahi nuke».
22. Orduan, Labanek auzoko guztiak ezteietara gonbidatu zituen.
23. Arratsean, ordea, bere alaba Lea hartu eta Jakobengana eraman zuen. Hala, Jakob Learekin elkartu zen.
24. Labanek Zilpa bere neskamea eman zion bere alaba Leari neskametzat.