1. Gertakizun hauen ondoren, Jauna ikuskari batean mintzatu zitzaion Abrami, esanez:—Ez izan beldur, Abram! Zure babesle nauzu, eta sari bikaina emango dizut.
2. Abramek, ordea, erantzun zion:—Jauna, ene Jainkoa, zer eman diezadakezu, baldin semerik gabe banoa mundutik, eta nire etxaldearen oinordeko Eliezer damaskoarra izango bada?
3. Hara —erantsi zuen Abramek—, semerik ez didazu eman eta neure etxeko morroia izango dut oinordeko!
4. Jaunak esan zion:—Ez horixe! Morroia ez, baizik eta zeuregandik jaioko dena izango duzu oinordeko.
5. Ondoren, kanpora aterarazi eta esan zion: «Begira zerura eta zenbatu izarrak, ahal baduzu. Horiek bezainbat izango dira zure ondorengoak».
6. Abramek sinetsi egin zuen Jaunarengan eta, honengatik, Jaunak zuzenetsi egin zuen.
7. Jaunak esan zion Abrami:—Ni Jauna naiz. Nik irtenarazi zintudan kaldearren Ur hiritik lurralde hau zuri emateko.
8. —Jauna, ene Jainkoa —erantzun zion Abramek—, nola jakin nezake lurralde hau neurea izango dudala?