16. Ahuntz-ileaz estali zizkion eskuak eta lepo leuna.
17. Eta prestaturiko okela eta ogia bere seme Jakoben eskuetan jarri zituen.
18. Sartu zen Jakob aitarengana eta esan zion:—Aita!—Bai, seme —erantzun zion hark—. Baina nor zara zu?
19. Jakobek aitari:—Esau zure seme nagusia. Bete dut eskatu didazuna. Jaiki, mesedez, eseri eta jan nik ehizatua, bedeinka nazazun.
20. Isaakek erantzun zion:—Bai azkar aurkitu duzula, seme!Jakobek esan zuen:—Jaunak, zure Jainkoak, eman dit hartarako egokiera.
21. Orduan, esan zion Isaakek:—Zatoz hurbilago, seme, uki zaitzadan, egiaz nire seme Esau ote zaren ala ez jakiteko.
22. Hurbildu zitzaion Jakob bere aita Isaaki, eta honek ukitu eta esan zuen:—Jakobena da mintzoa; eskuak, ordea, Esaurenak.
23. Ez zuen ezagutu, eskuak anaia Esaurenak bezain iletsuak baitziren, eta bedeinkazioa eman zion.
24. Isaakek galdegin zion:—Egiaz nire seme Esau al zara?—Bai, Esau naiz —erantzun zion Jakobek.
25. Gero, Isaakek:—Emadazu jaten ehizakia, seme, eta bedeinkatu egingo zaitut.Jakobek eman eta hark jan egin zuen. Ekarri zion ardoa eta hark edan.
26. Orduan, esan zion aitak:—Zatoz hurbilago eta besarka nazazu, seme.
27. Hurbildu eta besarkatu egin zuen. Isaakek, haren arropak usaindu zituenean, bedeinkatu egin zuen, esanez:«Nire semearen usaina,Jaunak bedeinkaturikozelaiaren usaina.
28. Jainkoak eman diezazkizulazeruko ihintzaeta lurreko guritasuna,ogi-ardotan oparotasuna.
29. Izan ditzazula herriak zerbitzari,makur daitezela nazioakzure aitzinean.Izan zaitez zeure senideen nagusi,makur daitezela zure aitzineanzure amaren semeak!Madarikatua,zu madarikatzen zaituena!Bedeinkatua,zu bedeinkatzen zaituena!»