21. Καὶ ἕνας ἄγγελος δυνατὸς ἐσήκωσε μιὰ πέτρα, σὰν μιὰ μεγάλη μυλόπετρα καὶ τὴν ἔρριξε εἰς τὴν θάλασσαν καὶ εἶπε, «Ἔτσι μὲ ὁρμὴν θὰ καταπέσῃ ἡ Βαβυλών, ἡ πόλις ἡ μεγάλη, καὶ δὲν θὰ βρεθῇ πλέον.
22. Καὶ φωνὴ κιθαρωδῶν καὶ μουσικῶν, αὐλητῶν καὶ σαλπιγγτῶν δὲν θ᾽ ἀκουσθῇ πλέον σ᾽ ἐσέ· καὶ τεχνίτης οἱουδήποτε εἴδους τέχνης δὲν θὰ βρεθῇ πλέον σ᾽ ἐσὲ καὶ θόρυβος μύλου δὲν θ᾽ ἀκουσθῇ πλέον σ᾽ ἐσέ·
23. φῶς ἀπὸ λυχνάρι δὲν θὰ φέξῃ πλέον σ᾽ ἐσέ· φωνὴ γαμβροῦ καὶ νύμφης δὲν θ᾽ ἀκουσθῇ πλέον σ᾽ ἐσέ. Οἱ ἔμποροί σου ἦσαν οἱ μεγιστᾶνες τῆς γῆς καὶ μὲ τὴν μαγείαν σου ἐπλανήθησαν ὅλα τὰ ἔθνη».
24. Τὸ αἷμα προφητῶν καὶ ἁγίων εὑρέθηκε σ᾽ αὐτὴν καὶ ὅλων ποὺ ἔχουν σφαγῆ εἰς τὴν γῆν.