23. Dyr Herr spraach zo n Mosenn:
24. Dös sagst aau yn de Isryheeler, däß eyn n Eerstn Sibtn für enk ayn Ruetag ist. Ginnert werd dran mit n Widerhorn, und ayn weihe Samnung sei s enk!
25. Daa werd nit garechtt, und yn n Herrn bringtß ayn Feueropfer dar.
26. Dyr Herr spraach zo n Mosenn:
27. Eyn n Zöntn Sibtn ist dyr Versuenungstag, daa woß aau ayn heilige Samnung halttß. Es werd streng gfastt, und yn n Herrn bringtß Opfer dar.
28. Daa derfftß nix arechtn, weil s dyr Versuenungstag ist, der Tag, daa woß vor n Herrn, enkern Got, vollkemmen versuent werdtß.
29. Ayn Ieds, wo si eyn dönn Tag nit enthaltt, sollt aus seinn Volk ausgmörtzt werdn.
30. Wer daadl iewign öbbs arechtt, dönn bring i selbn um s Löbn.
31. Also garechtt werd gar nix! Und dös bleibt yso für alle Gschlächter, ganz gleich, woß wontß.
32. Ayn vollkemmener Ruetag ist dös, und entsagn müesstß daa aau. Von n Neuntn Sibtn auf Nacht hinst eyn n naehstn Aabnd solltß rue'n.
33. Dyr Herr spraach zo n Mosenn: