5. Daa ließ n dyr Künig Dafet aus n Haus von n Mächir z Lodybär holn.
6. Wie dyr Meribbägl, dyr Sun von n Jonantn und Eniggl von n Saul, zo n Dafetn kaam, warf yr si vor iem auf s Gsicht nider und ghuldigt iem. "Meribbägl!", grödt n dyr Dafet an. Er gantwortt: "Daa ist dein Untertaan."
7. "Brauchst di nit ferchtn", gmaint dyr Dafet; "i will mi zwögns deinn Vatern Jonant um di kümmern. I gib dyr allsand Gründd von deinn Önl Saul zrugg, und du sollst von ietz an an meiner Tafl össn."
8. Daa warf si dyr Meribbägl vor iem nider und gsait: "Mein, du tuest di yso um um mi; i bin diend dyr lösste Drök!"