1. Dyr junge Sämyheel gadient vor n Herrn unter dyr Aufsicht von n Eli. Dyrselbn kaam nit gar so oft ayn Wort von n Trechtein; Offnbarungen gaab s eender selttn.
2. Dyr Eli taat si schoon hübsch hart mit n Seghn, und d Augn gmachend iem niemer recht mit. Und es war non eyn dyr Nacht auf d Frueh zue, wie dyr Eli non eyn seinn Bött laag.
3. D Lampn Gottes war non nit ausgloschn; und dyr Sämyheel schlief in n Herrn seinn Templ, wo dyr Schrein Gottes stuendd.
4. Daa rief dyr Herr önn Sämyheel, und dyr Sämyheel gantwortt: "Daa bin i."
5. Dann lief yr zo n Eli und gmeldt: "Daa wär i, weilst myr gschrirn haast." Dyr Eli gaab iem an: "I haan di +nit grueffen. Lög di non wider nider!" Daa gieng yr und glögt si wider hin.
6. Dyr Trechtein rief non aynmaal: "Sämyheel!" Dyr Sämyheel stuendd auf und gieng zo n Eli hin und gsait: "Daa bin i; du haast myr diend gschrirn!" Dyr Eli gerwidert: "I haan di nit grueffen, Bue. Schlaaf non weiter!"
7. Dyr Sämyheel gakennt önn Herrn non nity, weil iem sein Wort non nit goffnbart wordn war.
8. Daa rief dyr Herr önn Sämyheel wider, s dritte Maal. Er stuendd auf und gieng zo n Eli und gsait: "Also, daa bin i ietz; du haast mi decht grueffen!" Daa gagspannt dyr Eli, däß dyr +Herr önn Knabn grueffen hiet.
9. Dyr Eli gsait zo n Sämyheel: "Ietz geest und lögst di wider nider! Wenn yr di +wider ruefft, naacherd antwortst: 'Röd, Herr, denn dein Diener lost!'" Dyr Sämyheel gieng wider und glögt si auf seinn Plaz nider.
10. Daa kaam dyr Herr zo iem und rief wie zeerst aau schoon: "Sämyheel, Sämyheel!" Und dyr Sämyheel gantwortt: "Röd, Herr, denn dein Diener lost!"
11. Dyr Trechtein gsait zo n Sämyheel: "Waarlich, i gaa öbbs tuen in Isryheel, däß yn aynn Iedn, dös wo s sebt, Hoern und Seghn vergeet.
12. Seln Tag gaa i allss vollzieghn, was i yn n Eli seiner Trucht androot haan.
13. I haan iem ankündigt, däß i sein Haus für allzeit straaf zwögns dene Übltaatn, wo er dyrvon gwisst haat. Dös Schlimmste war, däß yr s yn seine Sün nit gwört haat.