De Bibl auf Bairisch

Dyr Sämyheel A 18:1-11 De Bibl auf Bairisch (BAI)

1. Naachdem dyr Saul daadl mit n Dafetn grödt hiet, gwann dyr Jonant önn Dafetn recht lieb; er gliebt n wie sein aigns Löbn.

2. Dyr Saul ghielt önn Dafetn von daadl wögg ganz bei sir und ließ n niemer zo seinn Vatern haim zruggkeern.

3. Dyr Jonant schloß mit n Dafetn aynn Bund, weil yr n gliebt wie sein aigns Löbn.

4. Er zog dönn Mantl, wo yr anhiet, aus und gaab n yn n Dafetn, und aa sein Brünn, s Schwert, önn Bogn und seinn Gürtl.

5. Dyr Dafet zog eyn s Feld; und überall, wo n dyr Saul hingschickt, hiet yr Erfolg, yso däß n dyr Saul über seine Harstner gsötzt. Dyr Dafet war bei n gantzn Volk und an n Saul seinn Hof beliebt.

6. Wie s naach n Dafetn seinn Sig über n Pflister haimgakeernd, zognd d Weiberleut von überall z Isryheel yn n Künig Saul singet und tantzet mit Pauckenn, Hoi-Rüeff und Zimbln zgögn.

7. D Weiberleut gspilnd und rieffend vor lautter Freud: "Tausner haat dyr Saul dyrschlagn, dyr Dafet zöhenmaal so vil."

8. Daa wurd dyr Saul zünddig. Dös Lied gapässt iem gar nit, und er gsait: "Yn n Dafetn schribnd s zöhentauset zue und mir grad tauset. Ietz gäng s grad non ab, däß yr naach n Künigtuem griff!"

9. Von seln Tag an gatraut dyr Saul yn n Dafetn überhaaupt niemer.

10. Eyn n Tag drauf kaam über n Saul wider ayn boeser Gotsgeist, yso däß yr in seinn Haus durchgadraet. Dyr Dafet aber gspilt wie aynn iedn Tag. Dyr Saul hiet önn Spieß eyn dyr Hand.

11. Dyr Saul gadenkt syr: "Ä; ietz spieß i önn Dafetn eyn d Wand anhin!" Er gschlaudert önn Spieß, aber dyr Dafet wich iem zwaimaal aus.