De Bibl auf Bairisch

Dyr Sämyheel A 14:29-41 De Bibl auf Bairisch (BAI)

29. Dyr Jonant gaab iem an: "O je, dös ist ja ayn Unglück für s Land, was iem daa eingfalln ist! Schaug non grad, wie i mi mit dönn Bissleyn Höng glei wider dyrkickt haan!

30. Haet si non grad s Volk heint von derer Beuttn gscheid satgössn! Naacherd haetn myr gögn de Pflister non vil meerer ausgrichtt."

31. Und Isryheel schlueg seln Tag de Pflister von Michmäs hinst auf Eilon abhinzue, aber s Volk kunnt schoon glei niemer.

32. Dösswögn gstürtzt si allss auf de Beuttn draufloos, gschlachtt Schaaf, Rindvicher und Kälbln ainfach eyn n Bodm daadl und fraaß s zamt n Bluet.

33. Daa gmeldt myn yn n Saul: "Mensch, seghst dös, wie si d Leut gögn önn Herrn versündignend; die frössnd s Fleish zamt n Bluet!" Daa war yr daa: "Dös derf myn doch nit! Her mit aynn groossn Stain!"

34. Und er befalh: "Geetß umaynand und sagtß ien, ayn Ieds sollt myr sein Rind und sein Lämpl bringen und daader abstöchen und össn. Versündigtß enk nit gögn önn Herrn, indem däßß is zamt n Bluet össtß." Daa brangend d Leut non bei dyr Nacht allss, was sö syr gschnappt hietnd, zueher und staachend s daadl ab.

35. Und dyr Saul gabaut yn n Trechtein aynn Altter. Es war dyr eerste Altter, dönn wo yr yn n Herrn gerbaut.

36. Dyr Saul gsait: "Tröch myr bei dyr Nacht yn de Pflister naachhin und raaubn myr s gscheid aus, hinst däß s liecht werd. Kainn von ien laass myr übrig." D Leut gantwortnd: "Wiest mainst:" Dyr Priester aber gwenddt ein: "Trötn myr decht lieber zeerst vor n Herrgot hin!"

37. Dyr Saul gfraagt also önn Herrgot: "Soll i yn de Pflister non naachhinjagn? Gibst ys yn de Isryheeler eyn de Gwalt?" Aber dyr Herrgot grüert si seln Tag nity.

38. Drauf gsait dyr Saul: "Rittner, kemmtß her und forschtß naach, wer heint gsündigt haat!

39. So waar dyr Trechtein, dyr Rötter von Isryheel, löbt: Und wenn s mein Sun Jonant wär - der mueß sterbn!" Aber niemdd von n Hör gmacht s Mäul auf.

40. Dyr Saul afer gsait zo alle Isryheeler: "Also, stölltß enk ös auf de ain Seitt umhin, und i und mein Sun Jonant, mir steend üns herent her!" D Leut gantwortnd yn n Saul: "Wiest mainst!"

41. Drauf rief dyr Saul önn Herrn an: "Got von Isryheel, sag üns allss!" Daa fiel s Looß auf n Jonantn und Saul, aber s Volk kaam aus.