1. Daa kimmt ietz öbbs von n Nehymiesn Hächyliesnsun: Eyn n Maanet Kislef in n zwainzigstn Jaar von n Ärtyxerxn war i in dyr Föstung Susy;
2. daa kaam dyr Hänyni, ayn Brueder von mir, mit ainige Mänder aus Judau an. I gfraag n yso, wie s yn dene Judauer geeheb, wo aus dyr Verbannung entlaassn und auf Ruslham zrugggangen warnd, und wie s z Ruslham ausschaugeb.
3. Sö gaabnd myr an: "Ou mein, die Verbannling, wo zrugggangen seind, habnd daadl nix zo n Lachen; arme Säu seind s. D Ruslhamer Mauer ist eingrissn, und de Toerer habnd s ien verbrennt."
4. Wie i dös ghoer, gmueß i mi nidersitzn und wainen. I gatrauert täglang, gfast und gabett zo n Got von n Himml:
5. "Ach, Herr, Got von n Himml, groosser und farchtiger Got! Du haltst deinn Bund und warst dene dein Gnaad, wo di liebnd und deine Geboter haltnd.