De Bibl auf Bairisch

Dyr Michen 7:3-15 De Bibl auf Bairisch (BAI)

3. Däß daa öbbs nit richtig sein kan, dös kennend die schoon niemer: Dyr Fürst schafft an, und dyr Richter verdraet iem z Lieb s Recht, und es sollt sein Schadn nit sein. Und de Groossn seind de Allerörgern.

4. Daa ist dyr Bräfer non wie ayn Distl und dyr Rödlichste wie de Dernstaudnen. Aber enker Weitzigung kimmt schoon; mein, +daa werdtß bloed schaun!

5. Trautß yn kainn Freund nit; verlaasstß enk nit auf enkern Häberer! Halt lieber s Mäul bei ainer, aau wenn s dein antrauts Weib ist!

6. Dyr Sun verachtt seinn Vatern, de Tochter mämpst gögn d Mueter, und d Schnur zwidert d Schwiger an. Dös gantze Haus ist aufaynand wie Hund und Katz.

7. I aber vertrau eiserer auf n Trechtein und wart auf n Herrgot, meinn Heiland. Mein Got gaat mi erhoern.

8. Freu di nit z früeh ob mir, mein Feindinn! Wenn i aau daadllig, gaa i wider aufsteen. Zwaar sitz i in dyr Finster, dennert ist dyr Herr mein Liecht.

9. I haan mi gögn önn Herrn versündigt; daa mueß i s aau verfaahen, däß yr mi in seinn Zorn straafft. Aft werd yr mi schoon wider annemen und ayn Liecht in mein Löbn bringen. Gwiß gaa i non sein Gnaad dyrlöbn.

10. Mein Feindinn gaat dös seghn und kruch eyn s Mausloch einhin. Ietz tuet s ja non recht stolz: Wo ist yr denn, dein Got, dyr Trechtein? Mein, daa freu i mi ietz schoon drauf, däß s aft dyrtrett werd wie ayn Roßbolln!

11. Es kimmt de Zeit, daa wo myn deine Mauern wider aufbaut; und rund umydum kanst di aft ganz schoen braittn.

12. Daa kemmend s aft alle zo dir, von Surn hinst Güptn, ja, von Güptn hinst eyn n Euffret, von Mör gan Mör, von Birg gan Birg.

13. D Erdn aber werd ayn Wüestn, weil d Leut dyrvon halt gar so schlecht seind.

14. Ötz dein Volk mit n Hirtnstab, dö Herdd, dö wo dein Uedl ist, die was ainsam lagernd in n Güspl auf n Kärml. Z Bäsn und in Gilet sollnd s wider waidnen wie halt früehers aau schoon.

15. I laaß enk meine Wunder dyrlöbn wie dyrselbn, woß aus Güptn ausherzogtß.