15. D Harstner naamend s Geld und gmachend s netty yso, wie s ien auftragn wordn war. Von daaher kimmt s, däß s hinst heut yso ünter de Judn verzölt werd.
16. De ainlyf Jünger giengend auf Gälau gan dönn Berg, wo ien dyr Iesen gnennt hiet.
17. Und wie s önn Iesenn saahend, fielnd s vor iem nider, obwol ayn Öttlych non Zweifl hietnd.
18. Daa traat dyr Iesen auf ien zue und gsait ien: "Mir ist de gantze Macht göbn in n Himml und auf Erdn.
19. Drum geetß zo allsand Völker, und machtß allsand Menschn zo meine Jünger! Taaufftß is auf n Nam von n Vatern und n Sun und n Heilignen Geist;
20. und leertß ien, allss z befolgn, was enk i gebotn haan. Derfftß myr s glaaubn: I bin bei enk de gantze Zeit hinst eyn s End der Welt."