42. "Yn Anderne haat yr gholffen; sir selbn kännt yr +nit helffen! Er ist diend dyr Künig von Isryheel! Sollt yr halt abhersteign von n Kreuz; naacherd +glaaubn myr aau an iem!
43. Er haat auf n Herrgot vertraut; der sollt n ietz röttn, wenn yr iem öbbs bedeutt. Wenn yr schoon sait, er wär dyr Sun Gottes!"
44. Netty yso schalttnd n de zween Schaecher, wo s mit iem kreuzigt hietnd.
45. Von zwölfe hinst um dreu gherrscht ayn Finsterniss in n Land.
46. Um dreu schrir dyr Iesen auf: "Eli, Eli, lemä säbäch täni?" Dös haisst: "Mein Got, mein Got, zwö haast mi verlaassn?"
47. Ayn Öttlych von dene, wo daadlstuenddnd und dös ghoernd, gmainend: "Änhän, er ruefft önn Eliesn!"
48. Und glei lief ainer hin, gataucht aynn Schwamm in Össig ein und ghöbt n yn n Iesenn zo n Trinken hin.
49. De Andern aber gmainend: "Wart halt; schaun myr halt, ob dyr Elies kimmt, däß yr n rött!"
50. Dyr Iesen aber schrir non aynmaal laut auf, und dann ghaucht yr önn Geist aus.
51. Daa riß dyr Vürhang in n Templ von obn hinst unt ausaynand. D Erdn gabibnt, und d Fölsn braachend ausaynand.
52. De Gräber giengend auf; und d Leiber von männig gstorbne Glaaubige wurdnd dyrwöckt.