22. Daa gfraagt s dyr Plätt: "Was soll i n naacherd mit n Iesenn tuen, dönn was myn önn Kristn nennt?" Daa schrirnd s allsand: "Eyn s Kreuz anhin mit iem!"
23. Er gfraagt zrugg: "Was haat yr n Schröcklichs angstöllt?" Daa gaplerrnd s grad non läuter: "Eyn s Kreuz anhin mit iem!"
24. Wie dyr Plätt saah, däß nix meer zo n Machen war, sundern däß dyr Tümml allweil örger wurd, ließ yr ayn Wasser bringen, bot si vor allsand Leut draus und gyrschaint: "I bin unschuldig an n Bluet von dönn Menschn. +Ös höngtß drinn!"
25. Daa rief de gantze Menig: "Sein Bluet kemm über üns und ünserne Kinder!"
26. Daa ließ yr ien önn Bräbbn frei und befalh, önn Iesenn z gaisln und z kreuzignen.
27. Yn n Pflöger seine Harstner gfüernd aft önn Iesenn eyn s Richthaus ab und pfiffend de gantze Rott ausher.
28. Sö zognd n aus und glögnd iem aynn Krappmantl an.
29. Aft flochtnd s ayn Kroon aus Dern und gsötznd s iem auf und gaabnd iem aynn Stecken eyn de Zesme. Sö fielnd vor iem auf de Knie und gyrbleckend n: "Heil dir, Judnkünig!"
30. Und anspeibn taatnd s n; dann naamend s iem dönn Stecken wider und ghaund iem dyrmit eyn n Kopf aufhin.
31. Wie s yso iener Gspot mit iem tribn hietnd, taatnd s iem dönn Mantl wider abher und glögnd iem wider sein aigns Gwand an. - Aft gfüernd s önn Iesenn zo dyr Kreuzigung aushin.
32. Unterwögs traaffend s aynn Kreiner, wo Simen hieß; und dönn zwangend s, yn n Iesenn s Kreuz zo n Tragn.
33. Yso kaamend s aft auf Golget, eyn d Schedlhoeh.