De Bibl auf Bairisch

Dyr Mathäus 26:37-47 De Bibl auf Bairisch (BAI)

37. Und önn Peetersn und de zween Zebydäusnsun naam yr mit. Daa fieng yr si z ängstn und z zagn an,

38. und er gabitt s: "Ös künntß enk y nit vürstölln, wie fraitlich däß i bin. Gee; bleibtß daa und bleibtß wach mit mir!"

39. Und er gieng ayn Stückl weiter, warf si eyn n Bodm hin und gabett: "Mein Vater, wenn s geet, laaß diend dönn Kölich an mir vorbeigeen! Aber zöln tuet nit, was i will, sundern wiest ys +du habn mechst."

40. Daa gieng yr zo de Jünger zrugg und fandd s schlaaffeter. Daa gmaint yr gan n Peetersn: "Haettß n nit weenigstns ayn Stund mit mir wachen künnen?

41. Bleibtß wach und bettß, nit däßß in Anweigung falltß! Denn dyr Geist ist willig, aber s Fleish ist schwach."

42. Aft gieng yr s zwaitte Maal wögghin und gabett: "Mein Vater, wenn der Kölich nit an mir vorbeigeen kan, aane däß i n trink, dann müg dein Willn halt gscheghn."

43. Wie yr zruggkaam, fandd yr s wider schlaaffeter. Sö brangend ainfach d Augn niemer auf.

44. Daa ließ yr s hint und gabett dös dritte Maal, und aau wider dös Gleiche.

45. Dyrnaach gakeert yr zo de Jünger zrugg und gfraagt s: "Ja, schlaafftß n ös allweil non und rasttß enk aus? Ietz ist s so weit; ietz werd dyr Menschnsun yn de Sünder ausglifert.

46. Steetß auf; geen myr! Daa, schautß; der, wo mi verraatt, ist schoon daa!"

47. Dyrweil yr non grödt, kaam dyr Jauz, ainer von de Zwölfbotn, mit ayner groossn Schar Mannen, wo Schwerter und Preinckn dyrbeihietnd. Gschickt hietnd s d Oberpriester und de Dietwärt.