De Bibl auf Bairisch

Dyr Marx 5:5-23 De Bibl auf Bairisch (BAI)

5. Durchhinaus Tag und Nacht schrir yr in de Grabhölnen und auf de Berg umaynand und schlueg si selbn mit Stäin her.

6. Wie yr önn Iesenn von dyr Weitn saah, lief yr zo iem hin, gspraitt si vor iem

7. und gaplerrt: "Ja, was mechst n +du von mir, Iesen, Sun von n hoehstn Got? I beschwör di in Gots Nam, peinig mi nit!"

8. Dyr Iesen hiet nömlich zo iem gsprochen: "Unrainer Geist, verschwindd aus dönn Man!"

9. Dyr Iesen gfraagt n: "Wie haisst n du?" Er gantwortt: "Harg haiß i, denn ünser seind aynn Hauffen."

10. Und er gfleeht önn Iesenn an, däß yr sö, d Aixn, nit aus dyr Gögnet verbanneb.

11. Allssgfaer gwaidt eyn Ort eyn dyr Leittn dran ayn groosse Schweinerherdd.

12. Daa gabittnd n d Aixn: "Laaß üns diend eyn die Säu einhinfarn!"

13. Dös war yn n Iesenn recht. Drauf fuernd de unrainen Geister aus dönn Menschn aus und eyn d Schweiner einhin, und d Herdd gstürtzt si über de Gstöttn abhin eyn n See einhin. Beierer zwaitauset Vicher warnd s, und allsand dyrsoffend.

14. Daa lieffend d Hirtn dyrvon und gverzölnd dös allss in dyr Stat und de Derffer. Drauf geilnd d Leut dyrher, däß s seghnd, was gscheghn war.

15. Sö kaamend gan n Iesenn und saahend n mit dönn Man, der wo von derer Harg Aixn bsössn gwösn war. Er gsitzt orddntlich anzogn daadl und war aau bei vollen Verstand. Daa dyrschrackend s schoon ghoerig.

16. Die, wo allss gseghn hietnd, gabtagnd ien, was mit n Bsössnen und de Säu gscheghn war.

17. Draufhin grödnd d Leut yn n Iesenn guet zue, diend aus derer Gögnet z verschwinddn.

18. Wie yr eyn n Nachn einstig, gabitt n dyr Öltbsössne, ob yr nit bei iem bleibn derffeb.

19. Dyr Iesen aber grödt s iem aus: "Gee lieber haim und tue yn deine Leut allss kund, was dyr Herr allss für di taan und wie yr si ob dir dyrbarmt haat."

20. Daa gieng der Man und gverkünddt in dyr gantzn Zöhenstat, was dyr Iesen an iem gwirkt hiet; und allsand gverstaunend drüber.

21. Dyr Iesen fuer mit n Nachn wider über n See zrugg, und ayn groosse Menig lief um iem umher zamm. Dyrweil yr non an n See war,

22. kaam ayn Samnungsvürsteeher zo iem, wo Jeiress hieß. Wie yr önn Iesenn saah, fiel yr iem z Füessn

23. und gfleeht n um Hilf an: "Mein Tochter ligt eyn n Sterbn! Kimm und lög irer d Höndd auf, däß s is überlöbt und gsund werd!"